|
ایستگاه تنهایی کوه چون سنگ بود تنها شد یا چون تنها بود سنگ شد ! من که نه سنگ بودم نه کوه ، من چرا تنها شدم ؟
اگر روزی رسید که من رفته بودم
خوب بمان
از آن خوب هایی که من هرگز ندیدم
ای کاش هرگز عاشقت نمی شدم
ای کاش هرگز تو را از پشت آن پنجره غبار گرفته نمی دیدم
ای کاش هرگز تو را دوست نداشتم
ای کاش هرگز به تو نمی گفتم که دوستت دارم
ای کاش هرگز نمی فهمیدی که بی تو مجال نفس کشیدنم نیست
ای کاش هرگز نمی دانستی افسون شده ام
که سودا زده ام
ای کاش هرگز به دانستن این دانسته ها
با عذابی جانکاه به تاوان صداقتم
ای کاش هرگز تنهایم نمی گذاشتی
درباره وبلاگ  به ایستگاه تنهایی من خوش آمدید امیدوارم که از وبلاگم خوشتون آمده باشه و با نظرات زیبای خودتون منو همراهی کنید. آخرین مطالب 
نويسندگان پيوندها
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
